Marionette izle (2021)

Bu tarz filmleri çok seviyorum. Gerilimi mantıkla yoğurması harika. Sonunda ters köşe yapan demek böyleymiş dedirten bir yapım. Bazıları izlerken sıkılabilir ama tek başıma evdeyken, ışıkları kapatıp çayımı yudumlayarak izleyeceğim filmler arasına girdi.

Saçma sapan bir film,vakit kaybı

film mantık temeline oturmamış hatta zırvalamış. Yani tamam gerilim var mı var, nereye bağlayacaklarını merak ediyor muyuz ediyoruz. insani zaaflarımızı iyi yönetiyor sona kadar. Gel gör ki sonunda bir mantıklı gerekçe oluşmuyor. Bunu nasıl ıskalıyorlar anlamanın imkanı yok. Neyse ne işte ya olur o kadar saçmalık çekelim gitsin, gerilim olsun yeterli mi demişler nedir. Şimdi çocuğun iç dünyasındayız baştan beri ve doktor onun iç sesi. 10 yaşında çocukta gerçekten de psikiyatri eğitimi almış ve bu anlamda bilge bir kişilik var. Çocuğun içinde doğuştan bir psikiyatrist mi var. Çocuk Schrodinger'in Kedisi'ne ne biliyor. Bilmeyi bırak nasıl o şekilde yorumlayabiliyor ve kullanıyor? Çocuk psikiyatri eğitimi mi aldı ve o yaşta bunu nasıl alabildi. İç ses onu düzeltiyor normal dünyaya ikna ediyor. Yani aslında kendi iç sesi yapıyor bunu yani kendi kendini tedavi ediyor düzeltiyor çocuk filmin geldiği noktada. E tamam da birader bu mümkün değil ki. İç sesimiz bizin çapımızdan öte değil ki. Bizden habersiz bazı konularda yüksek lisans falan yapmıyor. Yani o kadar bilgiyi biliyor olma ihtimali yok. İç ses sonunda da zaten tam profesyonel ve işinin ehli bir psikiyatrist gibi yaklaşım sergiliyor, bilgisini-tecrübesini kullanıyor ve duruma el koyarak mevzuyu rayına oturtuyor. 10 yaşında küçük bir çocuğun içinde keskin bir Schrödinger algısı ve işini bilen eğitimli -eğitimli olduğu her konuşmasından yaklaşımından gün gibi ortada olan- bir psikiyatrist nasıl var olabilir? Yani gerçek hayatımızda eğitimsiz, cahil yani en azından belli konularda, branşlarda bilgimiz bulunmadığı halde içimizde bu eğitimi almış bölümler mi var? İç sesimiz bizden akıllı mı? O zaman içimizdeki ses biz değiliz. Neyse burası korkunç saçma yani. Filmde bir kitabı, kitapları, tanrıyı, varlığı sorgulayabilen olgu ve olayları barındıran, psikiyatri bilimini barındıran bir çocuk ile karşı karşıyayız neticede. Net şekilde buraya çıkar bu mantık. Ve bu film bu şekliyle seyirciyi aptal yerine koyuyor. Tabi yorumlara baktığınızda bunu yapmakta haksız olmadığını da aslında kimsenin bu kadar kabak gibi ortada bir şeyden bahis bile açmadığını görebilirsiniz. Enteresan. Gerilimi falan güzel, merak duygusu güzel izlettiriyor kendini ama o merak bir duvara tosluyor, tatmin söz konusu değil, bilinç söz konusu değil, abuk subuk bir sonucu önümüze mantık diye koymaya kalkışıyor/koyuyor. Brava diyorum başka da bir şey demiyorum. Çocuğun iç sesi bu arada orospu da yani. Yanlış anlama olmasın ama derin bir yas yüzünden dünyanın bir yerindeki hayatını sonlandnırıp dünyanın bambaşka bir yerinde yeniden hayat kuran bir kadın o acısıyla güzelce kliniktedi odasında başka adamla birlikte de oluyor. Ölmüş kocasını üzülürken acılar içinde diğer adamı öpüyor. Çocukta gerçekten de çok boyutlu, evlere şenlik, uçsuz bucaksız yavşak bir dünya varmış. Vay arkadaş ya. Pes valla, pes... Filme bak hizaya gel. Beyinsiz herifler ya.

M. Night Shyamalan ın 2019 yapımı glass filmine benzettim.Soluksuz izletti tek kelimeyle müthiş

konu gayet güzel ama ağır ilerliyor son yarım saatte "neler oluyor" diyorsunuz .Son yarım saatte ki heyecanı film boyunca hissettirebilse süper olacakmış.Ben arada sıksada beğendim

Çok şey anlatmaya çalışıp hiçbir şey anlatamayan zaman kaybı bir film.

çok iyi film. kesin izleyin. konu çok ilginç ama sonunda anlıyorsunuz.

Bir çocuğun iç dünyasını ruh halini anlatan drama konu çok güzel ve değişik ( korku ve gerilim değil )

ara SIKILDIM cok cok gerilim yok aslinda hic yok ...siteye tesekkurederim

Mükemmel kurgu, müthiş oyunculuk. Puanına bakmadan izleyin.